با قدرت گرفتن تروریست ها در سوریه و عراق هر روز شاهد هستیم که گروهی از آنها قبور انبیاء الهی، اولیاء الله و… را تخریب می کنند. اما شاید برای شما هم سوال شده باشد که علت تخریب قبور توسط داعش و سایر گروه های تروریستی چیست

گروه های تروریستی در سوریه و عراق از شاگردان مکتب ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب هستند. تفکری که آن را “وهابیت” می خوانیم. طبق اندیشه بزرگان وهابیت ساختن بنا بر قبور شرک است و باید تخریب شود

ابن تیمیه می گوید: مّشاهدی که بر روی قبور پیامبران و صالحان از عامه و اهل بیت بنا شده همه از بدعت های حرامی است که در دین اسلام وارد شده است.

منهاج السنه، ج ۲، ص ۴۳۵ -۴۳۷.

اعضای استفتای دائمی وهابیان نیز می نویسند:

بنا ساختن بر قبور بدعت و منکری است که در آن غلوّ در تعظیم صاحب قبر و راهی به سوی شرک است. پس بر ولیّ امر مسلمانان یا نایب اوست که بناهایی را که روی قبور ساخته شده ویران و آن ها را با زمین یکسان سازد. به طور عملی با این بدعت مقابله و راه شرک بسته شود

اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء، رقم افتوی ۷۲۱۰.

ناگفته نماند این تخریب قبور حتی شامل قبر رسول الله (ص) می شود!!

اما این تفکر بر خلاف قران و رویه جامعه اسلامی هست

قران و بناء بر قبور:

یکی از منابع احکام ما قرآن است و قرآن دلالت بر جواز بنای بر قبر دارد زیرا خداوند در قرآن در ماجرای اصحاب کهف می­گوید: وقتی اصحاب کهف پس از بیداری از خواب دوباره مردند حاکمان و علمای عصر با هم اختلاف نمودند. برخی گفتند برای احترام به این افراد صالح روی قبور آنها یک ساختمان بسازیم و برخی گفتند مسجد بسازیم: فَقالُوا ابْنُوا عَلَیْهِمْ بُنْیاناً رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قالَ الَّذِینَ غَلَبُوا عَلى‏ أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیْهِمْ مَسْجِداً (۲۱ کهف) گروهى مى‏گفتند بنائى بر آن بسازید  پروردگارشان از وضع آنها آگاهتر است (ولى آنها که از رازشان آگاهى یافتند و آن را دلیلى بر رستاخیز دیدند) گفتند ما مسجدى در کنار (مدفن) آنها مى‏سازیم (تا خاطره آنها فراموش نشود).

از این جهت همه اتفاق داشتند که برای احترام به آنها می­بایست روی قبور آنها چیزی  بنا شود.

آنان  متدیّن به دین الهی زمان خودشان بودند و بر طبق دین الهی رفتار می­کردند و ما دلیلی نداریم که این سنت در زمان پیامبر ما (ص) منسوخ شده است و خود قرآن نیز وقتی این ماجرا را نقل می­کند ردش نمی­کند و حال آنکه در موارد مشابه وقتی یکی از اعمال و رفتار زمان جاهلیت و یا مسیحیان و یهودیان را نقل می­کند و یا حتی گاهی رفتار یکی از انبیاء را مطرح می­کند برای آنکه از دستورات الهی محسوب نشود متذکر می­شود. مثلاً در داستان حضرت یوسف وقتی فرزندان یعقوب می­خواهند به مصر برود تا در آن قحط سالی از حاکم مصر گندم بگیرند، حضرت یعقوب برای اینکه چشم زخم نخورید یا به علت دیگر می­گوید از یک در وارد نشوید. خداوند در اینجا بر کلام حضرت یعقوب حاشیه ای زده  می­فرماید: و هنگامی که از همان طریق که پدر به آنها دستور داده بود وارد شدند این کار هیچ حادثه حتمی الهی را نمی­توانست از آنها دور سازد جز حاجتی در دل یعقوب (که از این طریق) انجام شد. (یوسف: ۶۸) که این خواسته ی یعقوب را حاجتی از دل یعقوب نامید نه حکم  الهی اما در این آیه چنین نگفت.

همچنین در آیه ی ۲۷حدید هنگامی که رهبانیت مسیحیان را بیان می کند برای آن که مشروع و از شریعت اسلام به حساب نیاید  می فرماید ما چنین چیزی را برای آنان مقرر نکرده بودیم وَ رَهْبانِیَّهً ابْتَدَعُوها ما کَتَبْناها عَلَیْهِمْ إِلاَّ ابْتِغاءَ رِضْوانِ اللَّهِ فَما رَعَوْها حَقَّ رِعایَتِها” و رهبانیتى را که ابداع کرده بودند، و ما بر آنها مقرر نداشته بودیم گرچه هدفشان جلب خشنودى خدا بود ولى حق آن را رعایت نکردند،”

اما خداوند در ماجرای اصحاب کهف چنین چیزی را متذکر نمی شود وبه بیان دیگر سکوت نشانه ی امضاء و قبول آن است.

صحابه و بناء بر قبور:

عمر بن خطاب و بناء بر قبور:

لم یکن علی بیت النبی حائط و کان أوّل من بنی علیه جداراً، عمر بن الخطاب. إن عائشه بَنَتْ حائطاً بینها و بین القبور و کانت تسکنها و تصلّی فیها قبل الحائط و بعده. کانوا یأخذون من تراب القبر، فأمرت عائشه بجدار فضربت علیهم و کانت فی الجدار کوه، فکانوا یأخذون منها، فأمرت بالکوه فسدت.

اولین کسی که بر روی قبر رسول الله دیواری نهاد ـ سنگ بنای حرم و بارگاه را بر قبر رسول الله استوار کرد ـ عمر بن الخطاب بود. عایشه که قبر رسول الله در حجره او بود، دیواری ساخت تا حائل شود میان او و خودش تا بتواند در آنجا سکونت داشته باشد و در کنار همان قبر نماز می خواند؛ چه قبل از آن که دیواری بر قبر پیامبر گذاشته بشود یا گذاشته نشود.

وفاء الوفاء للسمهودی، ج۲، ص۵۴۴

قبر عثمان بن عفان:

ابن کثیر عالم اهل سنت در کتاب خویش “البدایه والنهایه جلد ۷ صفحه ۳۴۴”  در باره محل قبر عثمان چنین گفته است :

واما  محل قبر او ، هیچ اختلافی در این نیست که در حش کوکب در شرق بقیع دفن شدند و بنی امیه قبه (گنبد) عظیمی بر روی قبر ساختند که تا امروز (قرن ۷) باقی است

وأما موضع قبره فلا خلاف أنه دفن بحش کوکب شرقی البقیع وقد بنى علیه زمان بنی أمیه قبه عظیمه وهی باقیه إلى الیوم

به همین جهت سیره مسلمانان از دیر باز بر این بوده است که بر قبور بزرگان دین حرم و بارگاه بسازند و این سیره در تمامی سرزمین های اسلامی همچنان ادامه داشته است و علاوه بر شیعیان که بر قبور اهل بیت پیامبر (ص) بناء می ساختند دیگر فرق اسلامی نیز بر روی قبور بزرگان خود و شهیدان راه خدا گنبد و بارگاه ساخته و به زیارت آن قبور رفته و به آنان احترام می گذاشتند مانند : بارگاه  ابوحنیفه و عبدالقادر گیلانی در بغداد و بارگاه محمد بن اسماعیل بخاری مولف صحیح بخاری  در سمرقند ومزار حضرت هود و صالح در نجف و قبر هابیل در قریه زبدانی دمشق ومقبره ومسجد بلال در دمشق ومسجد و مزار حضرت ابراهیم و اسحاق و یعقوب و یوسف و ساره در شهر الخلیل  … وده ها مزار و بارگاه در سایر مناطق جهان که همچنان باقی و مورد احترام مسلمانان می باشد و تنها وهابیان هستند که پس از تسلط بر سرزمین حجاز با این سیره مسلمانان به مخالفت برخاسته و در این کشور به نابود سازی گنبد و بارگاه بزرگان دین روی آوردند وقبور آنان را با خاک یکسان نمودند