متهم اصلی حملات یازده سپتامبر وهابیت شناخته و با حجم زیادی از انتقادات مواجه شد. به همین خاطر آل سعود و مشایخ وهابیت تلاش کردند تا در مقابل انتقادات از وهابیت دفاع کنند. یحیی مفتی با بررسی مقالات شیخ عبدالله المنیع و سلمان بن عبدالعزیز دفاع آنها از وهابیت را بررسی و نقد کرده و عکس العمل یکی از روزنامه نگاران سعودی به این مقالات را گزارش کرده است.
عبدالله بن سلیمان المنیع یکی از اعضای هیات کبار العلماء در چند شماره از روزنامه الوطن مقالاتی در دفاع از وهابیت منتشر کرد. وی در این مقالات از اتهامات و انتقاداتی که مخالفین وهابیت به این گروه وارد کرده اند آسانترین آنها انتخاب کرده و پاسخ داده است. وی یکی از این اتهامات را «دشمنی وهابیان با پیامبر» معرفی و آنرا رد می کند بیت النبیدرحالیکه منتقدان به خاطر تخریب آثار نبوی و منع از زیارت قبر پیامبر و تلاش برای تخریب بنای گنبد به وهابیان اعتراض می کنند. او چند بار در چند مقاله به این موضوع پرداخته است. این تاکید بر این موضوع نشان می دهد مسلمانان رفتارهای وهابیت را نشانه ای از بی اعتنایی وهابیت به پیامبر و عدم تعظیم ایشان می دانند.
منیع از بکاربردن عنوان وهابیت بر این گروه اظهار ناراحتی کرده و آنرا غلط می داند. چرا که معتقد است این گروه چیزی جدای از اهل سنت نیست و این نسبت دادن کار دشمنان حرکت تبلیغی محمد بن عبدالوهاب است. وی چنین وانمود می کند که دیگران همه شهروندان سعودی را وهابی حساب می کنند.
از دیگر اتهاماتی که منیع نقل و رد می کند حکم به کفر گنهکاران است. درحالی که وهابیت به آسانی مسلمانان را تکفیر کرده و کفرشان را از کفر جاهلیت صدر اسلام نیز بالاتر می دانند. این تکفیر را به آسانی می توان در کتب ابن عبدالوهاب و شارحان آن چون صالح الفوزان و بن عثیمین و تقسیم جهان به دارالاسلام و دارالکفر و اهل ایمان و اهل کفر مشاهده کرد.
منیع اتهام حشویه و مشبهه بودن را نیز نفی و عقیده وهابیت را حد وسط بین تعطیل و تشبیه معرفی می کند درحالیکه تفسیری که وهابیت از دست خدا دارند همان معنای حقیقی دست است. حتی برای خدا ساق پا و صورتی حقیقی تصویر می کنند.
وی علاوه بر اینکه سختگیری وهابیت در احکام عبادات، معاملات و مجازات ها را انکار می کند این گروه را پیروان توحید خالص بر خلاف دیگران، مخالف هر گونه بدعت و تنها فرقه نجات یافته از آتش معرفی می کند که پیامبر وعده داده است.
منیع در دفاع خود از دروغ نیز ابایی ندارد. او اولین حکومت سعودی را ستایش کرده و موجب اجتماع و اتحاد مسلمانان معرفی می کند درحالیکه با نگاهی به جامعه مسلمانان در آن زمان می بینیم که شکاف و دشمنی در جامعه مسلمانان بدست آل سعود در آن زمان و اتفاق افتاده است تا جایی که الان قضیه فلسطین توسط آل سعود به فراموشی سپرده شده است. وی اوضاع پیش از آن حکومت را سراسر ظلم وآشوب و جنگ معرفی می کند. درحالیکه این ادعایی دروغ است.
قرائتی دیگر از وهابیت
پس از مقالات منیع احمد عدنان روزنامه نگار سعودی سعی کرد وهابیت را مورد بررسی بی طرفانه قرار دهد. او ابتدا نشان داد اصطلاح وهابیت نشانه دشمنی با این گروه نیست چرا که بزرگان مشایخ وهابی آنرا بکار برده و در عناوین کتب خود استفاده کرده اند. از نظر عدنان وهابیت سه موضوع جدید را مطرح کرده است که در تاریخ اسلام و قران و سنت سابقه ندارد. اول تکفیر آسان مسلمانان دوم تقسیم سرزمینها به سرزمین کفر و اسلام و وجوب هجرت به دارالاسلام. سوم تقسیم سه گانه توحید که فقط ابن تیمیه آنرا مطرح کرده است.
عدنان سپس برخی از موضوعاتی که ابن عبدالوهاب از ابن تیمیه گرفته را ذکر و نظرات موافقان و مخالفان را در این موضوعات مطرح می کند.
در پایان نیز تصریح می کند که ابن عبدالوهاب از حدود کتاب و سنت تجاوز کرده و نظراتی مطرح کرده که باید مورد بررسی و نقد علمی قرار بگیرد.