زندگی و وفات
ابوالقاسم سلیمان بن احمد بن ایوب لَخمی شامی در سال ۲۶۰ ق در طبریّهی شام به دنیا آمد. این عالم مسلمان و دانشمند و محدث مشهور قرن چهارم هجری، برای کسب علوم دینی و جمعآوری احادیث به سرزمینهای اسلامی سفر کرد و پس از ۳۳ سال تحقیق و مطالعه، به تدریس پرداخت و شاگردان بسیاری را تربیت کرد. طبرانی سه مجموعه در باب علم حدیث نوشته که به نامهای مُعجم کبیر، مُعجم وسط و مُعجم صغیر مشهورند. همچنین کتبِ تفسیر و دلائل النُّبُوَّه نیز از آثار طَبَرانی است. این دانشمند مسلمان سرانجام در ۲۸ ذی القعده سال ۳۶۰ ق در یکصد سالگی در اصفهان درگذشت.
آثار مشهور
محل دفن امام
در کوچه صاحب ابن عباد در طوقچی مقبره ای قرار داشته که به « بابا تبره » و « تبر دار » معروف بوده است که مردم عوام فکر می کردند تبردار حضرت علی (علیه السلام) در اینجا مدفون است . ۱- اما مدفون در این مکان « حافظ ابوالقاسم سلیمان ابن احمد ابن ایوب ابن مُطیر طبرانی » است . وی در یال ۲۶۰ در « عکا » در منطقه طبریه متولد شد . جهت اخذ علم و حدیث به شهرهای حجاز و مصر و شام و عراق و فارس و اصفهان مسافرت نمود . در سال ۲۹۰ به اصفهان وارد شد و بعدا به شهر های دیگر رفت و از سال ۳۰۰ دوباره به اصفهان بازگشت و مدت شصت سال در این شهر به نقل حدیث پرداخت . تعداد مشایخ و اساتید وی را « هزار نفر » نوشته اند و او را « مسند دنیا » لقب داده اند .
شاگردان
از جمله شاگردان او : حافظ ابو نعیم اصفهانی – ابو خلیفه جمحی – عبدالله ابن احمد
تاریخ وفات و مدفن
طبرانی در سال ۳۶۰ در سن صد سالگی در اصفهان وفات یافت و حافظ ابونعیم بر او نماز خواند . وی را در « باب تیره » (دروازه شهرستان ) در جوار قبر حُمَمَه دفن کردند . ۲- « حُمَمَه ابن ابی حُمَمَه دَوسی » از صحابه پیامبر اسلام بود که در زمان خلیفه دوم همراه سپاه اسلام به اصفهان آمد و در این شهر بیمار شد و از دنیا رفت . ۳- دیگر مدفون در این بقعه « صالح ابن احمد ابن حنبل ابن هلال شیبانی » قاضی اصفهان بوده که پدرش احمد ابن حنبل یکی از چهار پیشوای معروف اهل سنت است . وی در سال ۲۶۵ در اصفهان از دنیا رفت و در کنار قبر حُمَمَه دفن شد . از قبر او نیز آثاری باقی نمانده است .