توسل به اموات در آینه روایات

یکی از بدعت هایی که در دین توسط گروه های افراطی برای دشمنی با پیامبر گذاشته شد انکار توسل به انبیاء عظام و اولیاءکرام است.

^{ترفند این گروه ها استناد به روایات ضعیف است و هیچ توجهی به روایات مخالف میل و خواسته خودشان ندارند و بر فرض صحیح بودن روایات مورد استناد خود دلالت آنرا قطعی فرض کرده و به دلالت روایات مخالف صحیح السند توجهی ندارند.}

^{به این گروه میگوئیم ما پیروان سنت نبوی هستیم و از قواعد جمع بین روایات استفاده میکنیم، اعتدال را روش خود قرار داده ایم چنانچه قران مجید فرمود است؛ و کذالک جعلناکم امه وسطا لتکونوا شهداء علی الناس.}

^{ما بر اساس این آیه شریفه شهدای بر مردم هستیم نه قاتل جان آنها}

^{در حقیقت مدعیان سلفیت و پیروان محمد بن عبدالوهاب به سنت محمد بن عبدالوهاب پایبند هستند نه سنت نبوی زیرا سنت نبوی جمع بین روایات متعدد است. و روایات صحیح السند مثبت جواز توسل به اولیاء و انبیاء بلکه مثبت ترجیح و افضلیت آن از حیث ثواب است.}

^{در کتاب شریف المصنف امام شیبانی با سند صحیح، چنین امده است}

^{حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِیَهَ، عَنِ الْأَعْمَشِ، عَنْ أَبِی صَالِحٍ، عَنْ مَالِکِ الدَّارِ، قَالَ: وَکَانَ خَازِنَ عُمَرَ عَلَى الطَّعَامِ، قَالَ: أَصَابَ النَّاسَ قَحْطٌ فِی زَمَنِ عُمَرَ، فَجَاءَ رَجُلٌ إلَى قَبْرِ النَّبِیِّ  فَقَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، اسْتَسْقِ لِأُمَّتِکَ فَإِنَّهُمْ قَدْ هَلَکُوا، فَأَتَى الرَّجُلَ فِی الْمَنَامِ، فَقِیلَ لَهُ: ائْتِ عُمَرَ فَأَقْرِئْهُ السَّلَامَ، وَأَخْبِرْهُ أَنَّکُمْ مَسْقِیُّونَ وَقُلْ لَهُ: عَلَیْکَ الْکَیْسُ، عَلَیْکَ الْکَیْسُ “، فَأَتَى عُمَرَ فَأَخْبَرَهُ، فَبَکَى عُمَرُ، ثُمَّ قَالَ: یَا رَبِّ، لَا آلو إلَّا مَا عَجَزْتُ عَنْهُ.}

^{ترجمه حدیث شریف}

^{مردم در زمان عمر(رض) به قحطی دچار شدند، مردی کنار قبر پیامبر (ص) امد و گفت: یا رسول الله ( دقت کنید رسول خدا را صدا میزند در حالیکه آن حضرت از دنیا رفته است) برای امت خودت طلب باران کن! که در حال هلاک شدن هستند.(دقت کنید از میت طلب میکند و چیزی را میخواهد که فقط در اراده خداوند است)؛ آن مرد در عالم خواب دید که به او گفته شد به نز عمر برو و به او سلام برسان و خبر بده که شما سیراب خواهید شد و به او بگو که برتو باد کیسه های پول بر تو باد کیسه های پول(یعنی کیسه ها را خرج کن و غصه نخور) آن مرد نزد عمر آمد و به او ماجرا را نقل کرد، پس عمر(رض) گریه کرد(دقت کنید اگر توسل آن مرد به رسول خدا حرام بود و شرک چرا عمر(رض) به او تذکر نداد و از اینکه منقلب شد و گریه کرد معلوم میشود که خود ایشان هم به این مساله اعتقاد داشته است.}

^{حال این گروه که خود را پیرو خلفاء راشدین نامیده اند، چگونه میخواهند به گریه حضرت عمر در قیامت جواب بدهند، آیا انکار توسل پیشی گرفتن از خلیفه مسلمین نیست؟ آیا خروج از اطاعت امام نیست؟ خروجی که مایه کفر است؟}

^ا

این روایت را بزرگان اهل سنت تصحیح کرده اند

^{وهذا اسناد صحیح (البدایه والنهایه،  ابن کثیر، ج۱۰، ص۷۳ ـ ۷۴)}

^{فتح الباری ، ابن حجر عسقلانی، ج۲، ص۵۷۵(وروى بن أبی شیبه بإسناد صحیح)}

^{وروى بن أبی شیبه بإسناد صحیح(خلاصه الوفا بأخبار دار المصطفی ، السمهودی، ج۱، ص۴۱۷)}

^{حال با توجه به تصحیح این روایت توسط کبار علماء حتی ابن کثیر که خود از اندیشمندان مورد اعتماد وهابیت است, چگونه ما پیروان اهل سنت و جماعت دست از روایت صحیح برداریم و به اجتهاد ناقص کسانی که حتی به قواعد جمع بین روایات آشنایی ندارند عمل کنیم.}

^{آیا در قیامت میتوان بریئ الذمه بود؟}