یکی از وجوه تمایز وهابیت ضاله و مسلمانان ، نفی جواز توسل و استغاثه به انبیاء و اوصیاء و اولیاء پس از وفاتشان می باشد و ابن تیمیه – لعنه الله علیه – اولین کسی است که حرمت آن را اظهار کرد و پس از او نیز عده ای متعصب و معاند کلامش را پی گرفتند.
تا کنون اقوال مختلفی در باب جواز توسل و استغاثه از قول علمای مخالفین شیعه برای شما قرار داده ایم و در این مطلب نیز به سخنان ابو الیمن علیمی حنبلی اشاره می کنیم.
این عالم اهل سنت می نویسد :
عَن کَعْب الْأَحْبَار رَضِی الله عَنهُ إِنَّه قَالَ أَکْثرُوا من الزِّیَارَه إِلَیّ قبر رَسُول الله صل الله عَلَیْهِ وَسلم وأظهروا الصَّلَاه عیه وعَلى صَاحِبیهِ أبی بکر وَعمر رضوَان الله عَلَیْهِمَا قبل أَن تمَتَّعُوا ذَلِک ویحال بَیْنکُم وَبَین ذَلِک بالفتن وَفَسَاد السبل فَمن منع ذَلِک أَو حیل بَینه وَبَین الزِّیَارَه إِلَى قبر رَسُول الله صل الله عَلَیْهِ وَسلم فلیجعل رحلته وأتیانه إِلَى قبر إِبْرَاهِیم الْخَلِیل عَلَیْهِ الصَّلَاه وَالسَّلَام ولیظهر الصَّلَاه عَلَیْهِ ولیکثر من الدُّعَاء عِنْده فَإِن الدُّعَاء عِنْد قبر سیدنَا إِبْرَاهِیم الْخَلِیل مستجاب وَلم یتوسل بِهِ أحد إِلَّا الله فِی شَیْء إِلَّا أَجَابَهُ وَلم یبرح من مَکَانَهُ حَتَّى یرى الْإِجَابَه فِی ذَلِک عَاجلا أَو آجلاً (قلت) وَهَذَا مِمَّا لَا شلک فِیهِ فَإِنِّی جربته فِی أَمر وَقع لی من أُمُور الدُّنْیَا فَکنت أتوقع الْهَلَاک مِنْهُ فتوجهت من بَیت الْمُقَدّس إِلَى بلد سیدنَا الْخَلِیل عَلَیْهِ السَّلَام فِی ضَرُورَه اقْتَضَت سَفَرِی فَلَمَّا أَن دخلت مَسْجده وَدخلت إِلَى الضریح الْمَشْهُور بِأَنَّهُ قبر إِبْرَاهِیم الْخَلِیل عَلَیْهِ السَّلَام تعلّقت بأستاره ودعوت الله تَعَالَى فِیمَا کنت أرجوه فَمَا کَانَ بأسرع من أَن فرج الله عنی کربتی ولطف بِی وأزال عنی کلما أزعجنی فَللَّه الْحَمد سُبْحَانَهُ.
الأنس الجلیل بتاریخ القدس والخلیل،ج۱،ص۱۳۹و۱۴۰ ط مکتبه دندیس
از کعب الاحبار نقل است که گفته است زیاد قبر پیامبر (ص) را زیارت کنید و صلوات فرستادن بر او و دو دوستش ابوبکر و عمر را ظاهر سازید قبل از آن که از آن منع شوید و بین آن و شما فتنه ها و فساد حائل گردد.پس هرکس از آن منع شد یا بین او و زیارت قبر پیامبر حائلی قرار گرفت پس باید به سوی قبر ابراهیم خلیل علیه الصلاه والسلام برود و بر او صلوات بفرستد و در نزد او زیاد دعا کند که دعا در نزد قبر سیدنا ابراهیم خلیل مستجاب است و کسی به او توسل نکرده مگر آن که خداوند پاسخ او را داده و آن شخص آن جا را ترک نکرده تا این که دیر یا زود جواب گرفته است. من (ابو الیمن العلیمی) می گویم : این مساله ای است که شکی در آن نیست و من آن را در امری از امور دنیا که توقع داشتم از آن هلاک گردم تجربه کردم.پس در ضرورتی که اقتضای سفرم را داشت از بیت المقدس به سرزمین سیدنا ابراهیم خلیل علیه السلام شتافتم و هنگامی که وارد مسجدش و ضریح مشهورش شدم که قبر ابراهیم خلیل در آن است و به پوشش و پرده هایش آویزان شدم و خدا را در آن چه که به آن امید داشتم خواندم و به سرعت خداوند اندوه و غمم را برطرف ساخت و به من لطف کرد و همه ی آن چه را که ناراحتم ساخته بود از من برطرف کرد فلله الحمد سبحانه.
ملاحظه می کنید که ابو الیمن علیمی حنبلی ، علاوه بر تصریح بر جواز توسل به اموات و حاجت گرفتن با زیارت قبر آنان، خود را از کسانی می داند که اینگونه شفا گرفته اند.
وی در ادامه سفر به قصد زیارت قبور را جائز دانسته و حتی مستحبات آن را نیز بیان می کند !(بر خلاف وهابیون که چنین کاری را شرک می دانند)
یسْتَحبّ لمن قصد زِیَارَه إِبْرَاهِیم الْخَلِیل عَلَیْهِ الصَّلَاه وَالسَّلَام أَن یقطع عَن الذُّنُوب وَأَن یَتُوب إِلَى الله تَوْبَه نصُوحًا …..
الأنس الجلیل بتاریخ القدس والخلیل،ج۱،ص۱۴۰ ط مکتبه دندیس
مستحب است کسی که قصد زیارت ابراهیم خلیل علیه الصلاه والسلام را می کند از گناهان بِبُرد و به درگاه خداوند توبه ی نصوح کند …..
وی در مورد آداب زیارت قبور انبیاء الهی همچون حضرت ابراهیم و اهل آنان نکاتی را بیان می کند که هرگاه شیعیان این نکات را در مستحبات زیارات ذکر می کنند و به جای می آورند از سوی نواصب و وهابیون متهم به شرک و کفر می شوند ! به عنوان نمونه وی می نویسد :
ثمَّ یَقُول بِسم الله اللَّهُمَّ صل على مُحَمَّد وَافْتَحْ لی أَبْوَاب رحمتک ثمَّ یُصَلِّی رَکْعَتَیْنِ تَحِیَّه الْمَسْجِد ثمَّ یقْصد قبر سیدنَا إِبْرَاهِیم الْخَلِیل عَلَیْهِ السَّلَام فیقف عل بَاب حجرته مطرقاً رَأسه …..
الأنس الجلیل بتاریخ القدس والخلیل،ج۱،ص۱۴۰و۱۴۱ ط مکتبه دندیس
سپس می گوید ” بِسم الله اللَّهُمَّ صل على مُحَمَّد وَافْتَحْ لی أَبْوَاب رحمتک ” سپس دو رکعت نماز تحیت مسجد می خواند و سپس قصد قبر سیدنا ابراهیم خلیل می کند و بر باب حجره اش در حالی که سرش را پایین افکنده می ایستد …..
ثمَّ یَقُول صلوَات الله الْبر الرَّحِیم وَالْمَلَائِکَه المقربین والأنبیاء وَالْمُرْسلِینَ وَالصدیقین وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ من أهل السَّمَاوَات وَأهل الأرضیین عَلَیْک یَا أَبَا الْأَنْبِیَاء یا خلیل الله …..
الأنس الجلیل بتاریخ القدس والخلیل،ج۱،ص۱۴۱ ط مکتبه دندیس
سپس می گوید : صلوَات الله الْبر الرَّحِیم وَالْمَلَائِکَه المقربین والأنبیاء وَالْمُرْسلِینَ وَالصدیقین وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ من أهل السَّمَاوَات وَأهل الأرضیین عَلَیْک یَا أَبَا الْأَنْبِیَاء یا خلیل الله …..
(به دو عبارت ” یا ابا الانبیاء ” و ” یا خلیل الله ” که مستقیما خود حضرت ابراهیم صدا زده می شود دقت کنید)
همچنین در ادامه اعمال مشابه و اقوال مشابهی را برای قبور برخی دیگر از انبیاء و همسرانشان ذکر می کند که می توانید آن ها را در اسکن صفحات کتاب مشاهده کنید.
و در پایان می نویسد :
ثمَّ یقْصد شباک سیدنَا إِبْرَاهِیم الْخَلِیل عَلَیْهِ الصَّلَاه وَالسَّلَام الَّذِی تجاه قبر یَعْقُوب وَیقف بِالقرَب مِنْهُ وَیسلم وَیَدْعُو الله بِمَا شَاءَ فَإِن الدُّعَاء هُنَاکَ مستجاب ثمَّ یتَوَجَّه إِلَى الله تعال بِجَمِیعِ أنبیائه خُصُوصا بِسَیِّد الْأَوَّلین والآخرین ثم یمسح وَجهه ویمضی مَسْرُورا مَقْبُولًا إِن شَاءَ الله تَعَالَى.
الأنس الجلیل بتاریخ القدس والخلیل،ج۱،ص۱۴۲ ط مکتبه دندیس
سپس قصد پنجره (ضریح) سیدنا ابراهیم خلیل علیه الصلاه والسلام که رو به روی قبر یعقوب است می کند و نزدیک آن می ایستد و سلام می دهد و خداوند را برای آن چه که بخواهد می خواند که دعا در آن جا مستجاب است و سپس به واسطه ی جمیع انبیاء به خداوند توجه می کند خصوصا به سید اولین و آخرین و سپس صورتش را مسح می کند (به صورتش دست می کشد) و ان شاء الله مسرور و مقبول می رود.